Friday, February 25, 2011

10 ari rasenye bagaikan 10tahun...Tapi perasaan kasih syg seorang ibu terhadap anaknya tak pernah dan tak akan kurang walaupun sedikit...Hari demi hari ku lalui hanya Allah saja yg tau betapa seksanya melihat insan tersayang terlantar kesakitan.

Selama 4ari adik di icu,tiap2 ari air mata tak henti2 jatuh..sorok camane pun akhirnya berkaca gak. ari2 tgu bila adik nak bangun nak bukak mata nak senyum cam dulu...tp tak de sape tau jawapan tu..adik masuk ICU sebab condition die dah teruk..Hb die sgt2 low iaitu 5..Normal ialah 11. Setelah di check,akibat dari kurang darah,jantung adik jd besar sebab tak bole nak pam ke seluruh tubuh badan die...n dari situ jugak ade infection kat paru2..Ya Allah..siannya adik.

Masuk je ICu doc terus masukkan darah..tapi disebabkan baby,darah tak bole nak masukkan sekaligus..kena buat tiap2 ari..1ari 1 bag..sume 160ml.akibatnya tangan adik jd camni bila da bocor..

Tapi mama tetap kena pegi keje..terpaksa berkejar2 dari PJ - Kajang tiap2 ari mama amek half day sebab mama bukan tak nak jaga adik tapi harap adik n papa paham keje mama.Harap jugak bos mama paham keadaan mama sekarang nie..

Mula2 diorang cakap kat ICU xleh ade orang teman,tapi kite dapat special sebab kebetulan papa jaga ICU n adik plak memang perlukan mama.Tambah2 kat ICU sorang nurse mmg kena jaga 1 patient.Tp kalo tak tengok adik kejap pun mama da risau tapi nak wat camane adik bukan nak bukak mata pun..

p/s: ari ke-2 adik dlm icu nek mi n cikya da dtg tapi.....

;;